Чудните региони на вселената можат да ги оштетат сателитите кои орбитираат

Чудна област над Земјата, позната како „бермудски триаголник на вселената“, може сериозно да ги оштети сателитите и ISS. Во оваа зона, магнетното поле на Земјата има слаба точка со големина колку континенталниот дел на Соединетите Американски Држави. Оваа слаба точка е над Јужна Америка и јужниот дел на Атлантскиот Океан.

Додека слабата точка во магнетното поле на Земјата не претставува закана за животот на Земјата, објектите во орбитата, како што се сателитите и вселенската станица, се помалку среќни. Кога сателитите или ISS орбитираат во оваа област, тие се бомбардирани со зрачење кое е поинтензивно отколку во која било друга точка во нивните орбити. Официјалното име на регионот е Јужноатлантска аномалија.

Бидејќи магнетното поле е послабо во оваа област, сончевите космички зраци не се блокирани колку што се на друго место над нашата планета. Оваа слабост им овозможува на сончевите зраци да навлезат во атмосферата до 200 km над површината на земјата. Истражувачот Џон Тардуно, професор по геофизика на Универзитетот во Рочестер, рече дека помалата јачина на геомагнетното поле во регионот ги прави сателитите поранливи на оштетување кога ја преминуваат областа.

Тардуно вели дека вообичаено магнетното поле на Земјата ги штити сателитите помеѓу 997 и 59545 километри над површината на планетата. Во регионот на јужноатлантската аномалија, радијацијата може да навлезе во атмосферата доволно што сателитите кои орбитираат околу овој регион можат да бидат нападнати од протони со енергија поголема од 10 милиони електрон волти.

Оваа област влијае и на ISS. Уште во раните денови на вселенската станица, аномалијата предизвика пад на компјутерите, предизвикувајќи исклучување на системите пред станицата да помине низ областа. Уште почудно, астронаутите понекогаш страдале кога вселенската станица ја преминала областа, при што некои пријавиле дека виделе бели трепкачки светла пред нивните очи. Беа преземени мерки за заштита на астронаутите и системите од каква било потенцијална штета. Вселенскиот телескоп Хабл, исто така, не може да собира податоци десет пати на ден кога минува низ оваа област.

Прочитајте исто така:

• Астрономите го идентификуваа најоддалечениот познат објект во Сончевиот систем
• Телескопот Хабл откри кластер од мали црни дупки