Движечките облаци околу Јупитер можеби не изгледаат гостопримливо за животот, но изгледот може да биде измамен, според тим истражувачи за потенцијалот за биолошки развој во другите делови на нашиот Сончев систем. Новата студија истражува кои клучни фактори се потребни за да се поддржи животот, а исто така фрла сомнеж за уште едно можно место кое е именувано како потенцијален инкубатор - Венера.
Едно ново истражување покажа дека животот каков што го знаеме е невозможен во атмосферата на Венера. Потрагата по живот на планетата најблиску до Земјата досега беше неплодна. Во 2020 година, научниците открија гас фосфин во атмосферата на Венера, за кој е познато дека го произведуваат бактериите на Земјата. Подоцна, ова откритие беше сомнежено, се покажа дека научниците го помешале фосфинот за сосема друга супстанција - сулфур диоксид.
Во новото истражување, научниците си го поставиле прашањето дали има доволно вода во атмосферата на Венера за да се овозможи живот на планетата? Се покажа дека, и покрај умерената температура во средните слоеви на атмосферата на Венера, не постои друг неопходен услов за живот. Имено, доволна количина на вода, од која најголем дел се содржи во капки сулфурна киселина.
Исто така интересно:
- Соларната сонда Паркер ја покажа ноќната страна на Венера
- НАСА ќе испрати две мисии на Венера за прв пат по 30 години
Со цел да се разбере дали е возможен живот во атмосферата на планетата, научниците ја процениле активноста на водата, параметар поврзан со релативната влажност. Активноста на водата ја одредува ефикасноста на микробните клетки, па затоа ја одредува популацијата. Овој параметар се движи од 0 до 1, при што една единица претставува 100% влажност.
Во 2017 година, микробиологот Џон Халсворт открил копнена габа која може да преживее при параметар на влажност од 0,585. Ова се најзагушливите услови под кои некогаш била мерена биолошката активност. Сепак, дури и таквите отпорни организми не можат да преживеат во атмосферата на Венера. Се покажа дека водната активност таму не е повеќе од 0,004. Со други зборови, се покажа дека атмосферата на планетата е сто пати посува од границата на постоење на најтврдокорните организми на Земјата.
За такви прецизни пресметки за концентрацијата на водата, научниците користеа постоечки мерења од седум американски и советски сонди и еден орбитер испратен до Венера кон крајот на 1970-тите и раните 1980-ти.
Прочитајте исто така: